Ömer heyyam ruba'iyliri

Ömer heyyam ruba'iyliri


(1)
Dunyaning tiliki - miwisidurmiz,
eqil köz qarisi - jewhiridurmiz.
Yumulaq jahanni üzük dep bilsek,
Sheksiz shu üzükning göhiridurmiz.

(2)
Ger ölüm deptiri qolumgha ötse,
Yazattim men uni qilip bashqiche.
Dunyadin qayghuni yoqutalisam,
Ghorordin külettim taza tashqiche.

(3)
Zamanning sirini bilmes hich adem,
Bu tügün yéshilmes sende mende hem.
Perdining ichide turar barche sir,
Bu perde échilsa, turmaymiz birdem.

(4)
Meyperes disenglar xuddi özimen,
Pasiq mes disenglar xuddi özimen.
Sirtimgha qarapla höküm qilmanglar,
Taza pes disenglar, xuddi özimen.

(5)
Diyisher jennette hör, kewser barmish,
Ériqta mey, shéker, sütler aqarmish.
Qedehni toldurup qolumghila ber,
Ming nési temidin bir neq asharmish.

(6)
Bash egme bu dunya eslidin peryad,
ötkenler ghémini qilmighin sen yad.
Dil berme bostan chach hördin bölekke,
ömrüngni sharapsiz qilmighin berbat.

(7)
Barliq we yoqluqqa qaratquchi sen,
Dunyada her ishni taratquchi sen.
Men yaman bolsammu séning bendengmen,
Men nichün gunahkar? Yaratquchi sen!

(8)
Kozichi kozini peyda qilidu,
Sen'iti kishini sheyda qilidu.
andin u tendiki kalla jamini
Toldurup, toxtimay ghewgha qilidu.

(9)
ömrüng qachan'ghuche ‹özüm› dep öter,
Bar - yoqluq ilkide kezdim dep öter.
Ichiwal, bu ömür qayghuda ötkech,
uyqu we mestlikte bir demdek öter.

(10)
Qilmighin shu ötken künliringni yad,
Kelmigen etige qilmighin peryad.
ötken'ge, etige qayghurmaqni qoy,
Xoshal öt, ömrüngni eylime berbat

(11)
Deydu: «jennette hör bolmiqi yaxshi»
Manga özümning yar - buliqi yaxshi.
Her qachan nisidin neqraqi yaxshi,
Naghra tiwishining uzaqi yaxshi.

(12)
ezeldin léyimni etkende xuda,
Biletti peylimdin nim bular peyda.
Hökmidin tashqiri emes gunahim,
Nimishqa mehsherde béridu jaza?

(13)
Sen - mendin burunmu tün - kün bar idi,
aylan'ghan pelekmu pütün bar idi.
Tupraqqa her qachan awaylap desse,
u esli qara köz bir nigar idi.

(14)
Jénimiz bu tenni terk étip kiter,
Ikki xish qebrining aghzini éter.
Bashqa bir qebrige xish qoymaq üchün,
Bizning topimizdin ézip lay éter.

(15)
Ichkende eqildin bigane bolma,
azghiship yaman'gha hemxane bolma.
oylisang qizil mey halal bolsun dep,
Hichkimni renjitme epsane bolma.

(16)
Bizler bir qonchaq, pelek qonchaqbaz,
Bu sözüm chin sözdur , emestur majaz.
Yoqluq xanisige bir - bir kétimiz,
Wujud palasida oynighach bir az.

(17)
Her sirni dilida saqlisun dana,
Yoshurun bolsun u, misali enqa.
Sedepning ichide tamche dur bolur,
Sir qilip qelbide yoshurghach derya.

(18)
eqil dep méni hem azghashti düshmen,
Xudagha éniqki undaq emesmen.
Hetta shu qayghular öyige kelsem,
özümge mölcherdin shunchilikkenmen.

(19)
Bu koza méningdek ashiq zar idi,
Söygüni qara chach bir nigar idi.
Kozining destisi sépi bir mehel,
Qol idi, yar söyüp bextiyar idi.

(20)
Yarebbim, léyimni etken özüngsen,
Örüsh - urqiqimni eshken özüngsen.
Yaman - yaxshi bolsam mende ne ilaj?
Teqdir - pishanemni bergen özüngsen.

(21)
ey alla, sen shundaq yaratting méni,
Mey bilen sazghila qaratting méni.
ezeldin u shundaq yaritip qoyup,
Nimishqa dozaxqa ghulatting méni?

(22)
Meschit we butxana qulluq dimektur,
Qongghuraq, munajat qulluq dimektur.
Méhrab we chérkawlar, teswi we kirst,
Barchisi nishane, qulluq dimektur.

(23)
Pelekke tengridek bolsam hökümran,
Qilattim pelekni chéqip men gümran.
Yéngidin shundaq bir dunya tüzettim,
Yaxshilar tilekke yitetti shuan.

(24)
Kulal dukinigha kirdim bir seper,
Destigahda iken usta - koziger.
Gadayning qolidin, shahning béshidin,
Kozining boyni we sépini éter.

(25)
Meschitke bir meqset bilen kelginim
Namaz oqush üchün emes, rast gépim.
Jaynamaz oghurlighan idim eskiptu,
Yéngini mölcherlep keldim bu qétim.

(26)
ey mupti sendin biz ishchanraqturmiz,
Qara mest bolsaqmu hushyarraqturmiz.
Biz tek qéni ichimiz, sen adem qéni,
Insap qil, qaysimiz qanxorraqturmiz.

(27)
Bizler bolmisaqmu jahan bolidu,
Bizlerdin ne namu-nishan bolidu.
Burun biz yoq chaghda yetmigen zerer,
Yene bolmisaqmu haman bolidu.

(28)
Tughuldum pelekke yettimu payda?
Men ölsem abroyi ösmiki qayda?
Hich kishi yéshipmu bérelmey ötti,
Kélish we kétishning sewebi qayda?

(29)
Dozaq we jennetni kim körgen ey dil?
u dunya xewirini kim bergen ey dil?
Qorqush we ümidler menbesi bolar
Namu - nishanini kim bilgen ey dil?

(30)
Tang peyti boluptu gülning baghri chak,
Gül körüp shatlandi bulbul qelbi pak.
Shu gülge yéqin tur, chünki shunche téz
Gül yerge töküler, biz bolarmiz xak.

(31)
Bu yerning yüzide her zerriki bar,
Bir zaman idiki ay yüzlük dildar.
Güzelning chéchigha yamiship turghan,
Güzel bir yüz idi burun u ghubar.

(32)
Saq chaghda méningdin xoshalliq yiraq,
Mes bolsam eqlimdin ajraymen biraq.
Mestlik we hushyarliq arisi - jeryan,
Hayat shu anga qul bolghan yaxshiraq.

(33)
Mey bergin mey jami bolsun yoghanraq,
eqlimni, dinimni qilip üch talaq.
Nikahlap élip men tekning qizini,
Ichey qosh qedehte, nechche ret jiqraq.

(34)
Men shundaq icheyki, ölsem u sharap
Puriqi qebremdin chiqsun purqirap.
Chala mest ötse ger qebrem béshidin,
Hushini yoqutup eylisun xarap.

(35)
Yaraldim raziliq bunga yoq idi,
Hayatta peqetlam heyritim artti.
Yene men narazi qayttim, bilmidim,
Kelmek hem, turmaq hem, yanmaq meqsidi.

(36)
Qolumda bolsun u üzüm sherbiti,
Béshimda bolsun u yar muhebbiti.
Diyisher heq sanga towa bersun köp,
Berse hem yoq anga könglüm righbiti.

(37)
Öchürgey ismimiz ömür deptiri,
Bir zaman yoq éter ejel qolliri.
Ey güzel, sharap ber, bek güzel, güzel
Tupraqqa aylan'ghay hemme yash - qéri.

(38)
Bu öteng «alem» dep atalmish éti,
Kün we tün, aq-qara atlar menzili.
Nechche yüz jemshittin qalghan bezme bu,
Qanche yüz behramning bu qonalghusi.

(39)
Chüshümde manga bir danishmen didi:
Uyquda bexttin gül échilmidi,
Sen nichün olumdek bir ish birle bent?
Ich sharap! uxlaysen yerde ebedi!

(40)
Eskige éytmighin, saqlighin sirni.
Bir qarap közige bil mughemberni.
Kishi öz jénigha ni qilghan'gha baq,
Yoshurun iplastin tutmighin pirni.

★★★★★★★


Ömer heyyam ruba'iyliri


***

Afsus, umr behuda bo'lmishdir barbod,
Bo'lmadim haromdan bir nafas ozod,
Buyurganin qilmay yuzim qarodir.
Amringdan tashqari ishlaringdan dod!
***
Dunyoning tilagi, samari ham biz,
Aql ko'zin qorasi - javhari ham biz.
To'garak jahonni uzuk deb bilsak,
Shaksiz uning ko'zi - gavhari ham biz.
***
Sen-mendan oldin ham tun-kun bor edi,
Aylanga falak ham butun bor edi.
Tuproqqa avaylab qadamingni qo'y,
Bu tuproq qora ko'z bir nigor edi.
***
Kulol do'koniga kirdim bir safar,
Dastgohda ishlardi usta ko'zagar,
Gado qo'lidan-u, shohning boshidan,
Ko'zaning bo'yni-yu dastasin yasar.
***
Bizlar bo'lmasak ham jahn bo'lg'usi,
Bizlardan na nomu nishon bo'lg'usi,
Avval-ku yo'q edik, yetmovdi halal
Yana bo'lmasak ham, hamon bo'lg'usi.
***
Bu yerning yuzida har zarraki bor,
Bir zamon bo'lmishdi oy yuzli dildor.
Nozaninlar yuzin gardin asta art
Go'zal chehra edi bir vaqt bu g'ubor.
***
Dilim ilmlardan mahrum bo'lmabdi.
Bir sir qolmabdiki mavhum bo'lmabdi.
Tunu kun o'yladim yetmish ikki yil.
Ongladim - hech narsa ma'lum bo'lmabdi.
***
Sening maftuningman berayin xabar,
Uni ikki so'zla etay muxtasar:
Ishqing tuproq qilgay, ammo mehringdan
Boshimni ko'tarib bo'lgum jilvagar.
***
Keksa, yosh - hayotga har kimki yetar -
Hammasi izma-iz birma-bir o'tar.
Bu dunyo hech kimga qolmas abady,
Keldilar, ketamiz, kelishar, ketar.
***
Yuragim qonidan yuz xona vayron,
Uvvos tortuvimdan qo'rqinch yuz chandon,
Har bir kiprigimda qon daryosi bor,
Kipriklar yumulsa boshlanur to'fon.
***
Afsuski yigitlik mavsumi bitdi,
Ko'klam o'tib ketdi, qish kelib yetdi,
Yoshlik deb atalgan u sevinch qushi
Bilmadim, qachonlar keldi-yu ketdi.
***
Bu ko'p eski ravot, olam unga nom, -
Tun-kun tulporiga bor bunda orom.
Bu eski bazm yuzlab Jamshiddan qoldi,
Bu go'rda yotadi yuz-yuzlab Bahrom.
***
Yo'qlikdan pok kelib, nopok bo'ldik biz,
Sho'xu quvnoq kelib, g'amnok bo'ldik biz.
Ko'zimiz to'la yosh yurakda olov,
Umr yelga ketdi, ham hok bo'ldik biz.
***
Bir g'arib ko'nglini qila olsang shod -
Yaxshidir yer yuzin qilgandan obod -
Lutfing-la bir dilni qul qila olsang,
Afzaldir yuz qulni qilmoqdan ozod.
***
Nokasdan sir berkit, dilingno bog'la,
Ablahdan yashirin bo'lmoqni chog'la,
Kishilar joniga o'z qilimishing ko'r,
Sen ham shunga ko'z tut, shuni so'roqla.
***
Bu kun kelar ekan, qo'lingdan, zinhor,
Azizlar xotirin shod et, ey dildor.
Husning saltanati turmas abadiy,
To'satdan qo'lingdan ketishi ham bor.
***
Mol-dunyo hasrati qilmasin afgor,
Mangu yashar kishi qani, qayda bor?
Bir necha nafasing tanda omonat,
Omonatga omonat bo'lmoqlik darkor.
***
Ahil bo'lsa olov ichra ham inson,
Ahil kishilarga olov ham oson.
Noahil kishilar suhbatidan qoch,
Noahil suhbati yomondan yomon.
***
O'zni dono bilgan uch-to'rtta nodon
Eshak tabiatin qilur namoyon.
Bular suhbatida sen ham eshak bo'l,
Bo'lmasa "kofir" deb qilishar e'lon.
***
Bir so'ngakka sordek qanoat qilg'on,
Afzaldir nokasga bo'lgandan mehmon.
Nokasning shinnilik nonidan yaxshi
O'zing topib yegan burda arpa non.
***
Misoli bir oltin ko'za bu dnyo
Suvi goho shirin, achchiqdir goho,
Shuncha umrim bor deb kerilma aslo.
Egarloqdir ajal oti doimo.
***
Meni halok etmish g'amu hijroning,
Etagingni tutdim ketgan zamoning.
Ketding-u g'amingdan ming ko'ngil o'ldi,
Qaytding, yana ming jon bo'ldi qurboning.
***
Tokay pastlar xizmatin etasan bajo,
Har yemishga pashshadek qilma jon fido,
Bir nonni ikki kun ye, tortma minnat,
O'zga nondan o'z dil qoning ko'p avlo.
***
G'ayrating sarf etsang kiymoq, ichmoqqa,
Arziydi bu ishni ma'zur tutmoqqa.
Hushyor bo'l, qolganin bari arzimas
Umringni sarf etib, o'tib ketmoqqa.
***
Bir qo`lda Qur’onu bittasida jom,
Ba’zida halolmiz, ba’zida harom,
Feruza gumbazli osmon ostida
Na chin musulmonmiz, na kofir tamom.
***
Biror kishi chiqib har zamon, mana Men, deydi,
Molu siymu zari bor chunon, mana Men, deydi.
Ishi rivoj topib turganda, bir kuni ajal,
Pistirmadan chiqib nogahon, mana, men deydi.
***
Kelolmagach qaytib ushbu olamga,
Qo'rqamen, yetmasmiz yoru hamdamga.
Bu damni g'animat hisob etaylik,
Balki yetolmasmiz hatto shu damga.
***
Jonimiz bu tanni tark etib ketar,
Ikki g`isht go`rimiz ko`zin berkitar,
Keyin boshqa go`rga g`isht qo`ymoq uchun,
Bizning tuproqlarni ezib loy etar.
***
Kelolmagach qaytib ushbu olamga,
Qo'rqamen, yetmasmiz yoru hamdamga.
Bu damni g'animat hisob etaylik,
Balki yetolmasmiz hatto shu damga.
***
Dilim bo'lgan edi bitta yorga zor,
U o'zga bir yerda g'amga giriftor.
Men undan o'zumga doru izlasam,
Netay, tabibimning o'zi ham bemor.
***
O`lik-tirik ishin tuzatkuvchisen,
Tarqoq koinotni kuzatkuvchisen,
Yomon bo`lsam hamki, sening bandangman,
Men nima ham qilay? Yaratguvchi – Sen!
***
Tinglang bu abadiy sado bo`ladi,
Gadoning dushmani gado bo`ladi,
Ikkisi bir-birin topishguncha to,
O`rtada bu dunyo ado bo`ladi.
***
Kulol do`koniga tashladi nazar,
Ikki mingcha ko`za jim suhbat qurar:
- Qaysimiz sotuvchi, - dedi bir ko`za, —
Qaysimiz oluvchi, qani ko`zagar.
***
Bozorda bir kulol ko`rsatib hunar,
Bir bo`lak xom loyni tepib pi****ar,
Loy ingrab aytadi: Hoy, sekinroq tep,
Men ham kulol edim, sendek, birodar.
***
Ketishdan qo'rqmayman men bu dunyoda,
Chunki u dunyoda umrim ziyoda.
Vaqti yetgach tanda omonat jonni
Topshirayin shunday bo'lgach iroda.
***
Jahon g'amin yema do'stim behuda,
G'am yemagil jahon tirriqdir juda,
Bori o'tib ketdi, yo'g'i hali yo'q,
Bor-yo'qni g'am qilmay yasha osuda.
***
Shuhrat topsang, kishilar hasadi yomon,
Yolg'iz qolsang sendan qilishar gumon.
Xizr bo'lsang hamki hech kimni bilma,
Seni ham bilmasin mayli biron jon.
***
So'zimga quloq os, ey do'sti a'lo,
Dunyo ishlarini o'ylama aslo.
Qanoat go'shasin aylabon makon,
Olam ishlarini qilg'il tamosho.
***
Umrim qiymoqdadir, dardim be iloj,
Rohat qisqa, zahmat topmoqda rivoj.
Xudoga ming bora shukrki, balo
Va kulfatga meni etmadi muhtoj.
***
Baxtingdan obodlik shoxi unsa ham,
Hayoting libosi bo'lsa-da, hurram.
Tanang chodiriga suyanma ko'pam,
To'rttala qozig'i sustdir, ey odam.
***
Qayda kamol topding, jononam o'zing,
Oyni uyaltirar tunda yulduzing.
Bazm uchun yuzlarim bezar go'zallar,
Jahon bazmin bezar bir sening yuzing.
***
Agar mulking Misr, yo Rum yoki Chin,
Yo hukmingda butun yer yuzin tutgin,
Oxir bu boylikdan olar hissang, bil:
O'n gaz kafan bilan ikki gaz zamin.
***
O'zgartirib bo'lmas ne bitmish qalam,
Faqat dil xun bo'lur tortaversang g'am,
Butun umr jigar qonin yutsang ham,
Umring uzaytirib bo'lmas biror dam.
***
Olma sardaftari ishqning imlosi,
Yoshlik qasidasin jilva ziyosi.
Ey, ishq olamidan xabarsiz, bilg'il,
Ishq emasmi asli hayot ma'nosi.
***
Kimsani ranjitma, ranjitma hayhot,
G'azabing birovga sochmagil, ey zot.
O'zing ranj cheku, hech kimni ranjitma,
Rohat desang agar o'zing g'amga bot.
***
Muhabbat o'tida yonmasa ko'ngil,
Holiga voy degil bemoru zahil.
Muhabbatsiz o'tgan har bi kuning, bil:
Umringdan behuda ketmish behosil.
***
Bir burchakda qotgan nonga qanoat,
Istamadim undan ortiq hashamat.
Jonu dildan harid etdim faqirlik,
Faqirlikdan ortiq ko'rmadim davlat.
***
Poku, ahil, oqil kishiga o'rtqo -
Bo'lu noahildan qochaver yiroq.
Dono senga zahar tutsa ham ichgil,
Qo'l cho'zmagil sharbat tutsa ham ahmoq.
***
Dardga chalinmish bu dili vayronam,
Ishqdan uyg'onmadi sarmast jononam,
Oshiqlik sharobin berganlari kun
Jigarim qoni-la, to'ldi paymonam.
***
Hikmat chodirini tikladi Xayyom,
Andux ko'rasida yondi ul nokom.
Umr ipin kesdi ajal qaychisi,
Xizmatiga oxir shul erdi in'om.

(özbikche tor bikettin élindi)
******************************


Ömer heyyam ruba'iyliri‹türkchesi›


Dörtlükler, Rubailer,


Ömer Hayyam


Şarap sonsuz hayat kaynağıdir, iç;
Gençlik sevincinin pınarıdır, iç;
Gamı yakar eritir ateş gibi,
Sağlık sularından şifalıdır, iç.

Can bir şaraptır, insan onun destisi;
Beden bir ney gibidir, kan o neyin sesi.
Hayyam, bilir misin nedir bu ölümü varlık:
Hayal fenerinde bir ışık pırıltısı.

Dünyada akla değer veren yok madem,
Aklı az olanın parası çok madem,
Getir şu şarabı, alın aklımızı:
Belki böyle beğenir bizi el alem!

Ömür defterinden bir fal açtım gönlümce;
Halden anlar bir dost gelip falı görünce;
Ne mutlu sana, dedi; Daha ne istersin:
Ay gibi bir sevgili, yıl gibi bir gece.

Ömür defterinden bir fal açtım gönlümce;
Halden anlar bir dost gelip falı görünce;
Ne mutlu sana, dedi; Daha ne istersin:
Ay gibi bir sevgili, yıl gibi bir gece.

Bahar geldi; Başka bir şey istemem kafamda;
Hele akla hiç yer vermem bahar soframda;
Şarap, seninleyim bu mevsim, koru beni:
Söğüt ağacı, sen de ser gölgeni altıma.

Gece, gül bahçesinde ararken seni,
Gülden gelen kokun sarhoş etti beni;
Seni anlatmaya başlayınca güle
Baktım kuşlar da dinliyor hikayemi.

Düşünce göklerinin baş konağı sevgidir sevgi;
Gençlik destanının baş yaprağı sevgidir sevgi;
Ey sevginin sırlarından habersiz yaşayanlar,
Bilin ki tüm varlığın baş kaynağı sevgidir sevgi.

Bu uçsuz bucaksız dünya içinde, bil ki,
Mutlu yaşamak iki türlü insana vergi;
Biri iyinin kötünün aslını bilir,
Öteki ne dünyayı bilir, ne kendini.

Bu varlık denizi nerden gelmiş bilen yok;
Öyle büyük bir inci ki bu büyük sır delen yok;
Herkes aklına eseni söylemiş durmuş,
İşin kaynağına giden yolu bulan yok.

Seher yeli eser yırtar eteğini gülün
Güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün
Sen şarap içmene bak, çünkü nice gül yüzler
Kopup dallarından toprak olmadalar her gün.

Gönlümün dilediği gül yüzüne bakmak;
Elimin özlediği kadehi kavramak.
Her zerrem nasibini almalı dünyadan
Yarın güle kavuşturmadan beni toprak.

Gönül dedi: Ben neyim ki, bir damla sadece;
Ben nerde, görmediğim koca deniz nerde!
Böyle diyen gönül denize kavuşunca
Baktı kendinden başka şey yok görünürde.

Dün gece usul boylu sevgilim ve ben,
Bir kıyıda gül rengi şarap içerken;
Sedefli bir kabuk açıldı karşımızda;
Sabah müjdecisi çıkıverdi içinden.

Eşi dostu verdik birer birer toprağa;
Kiminden bir taş bile kalmadı ortada.
Sen, yorgun katır, hala bu kalleş çöldesin;
Sırtında bunca yük, yürü bakalım hala.

Dert içinde sevinci bul da yaşa;
Haksız düzende haklı ol da yaşa;
Sonu nasıl olsa yokluk dünyanın,
Varından yoğundan kurtul da yaşa.

Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok.

Güneşi balçıkla sıvamak elimde değil;
Erdiğim sırları söylemek elimde değil;
Aklım düşüncenin derin denizlerinden
Bir inci çıkardı ki delmek elimde değil.

Gören göze güzel, çirkin hepsi bir;
Aşıklara cennet, cehennem, hepsi bir;
Ermiş ha çul giymiş, ha atlas;
Yün yastık, taş yastık, seven başa hepsi bir.

Bu dünyaya kendi isteğimle gelmedim ben;
Şaşkınlıktan başka şeyim artmadı yaşarken.
Kendi isteğimle de gidiyor değilim şimdi,
Niye geldik kaldık, niye gidiyoruz bilmeden.

Felek doğruyu eğriyi tartaydı,
Her işine güzel demek kolaydı.
Böyle mi yaşardı iyiler dünyada,
Evrenin özü doğruluk olaydı?

Açılmaz kapıları açmanız mı gerek?
Dünyada insanca yaşamanız mı gerek?
Bırakın öyleyse iki dünyayı birden:
Ey ölü canlılar, canlar uyanık gerek!

Gönül, her an sevdiğinin kapısında ol;
Her istediğini onda ara, onda bul.
Aşk tavlasında hileye kaçma kalleşçe:
Koy canını ortaya, soyulursan soyul.

Biz de çocuktuk, bir şeyler öğrendik;
Bildiklerimizle övündük, eğlendik.
Şu oldu, bu oldu da ne oldu sonra?
Bir bulut gibi geldik, yel gibi geçtik.

En doğrusu, dosta düşmana iyilik etmen;
İyilik seven kötülük edemez zaten.
Dostuna kötülük ettin mi düşmanın olur:
Düşmanınsa dostun olur iyilik edersen.

Gök yaban gülleri döküyor eteğinden
Bir çiçek yağmuruna tutuldu sanki çimen
Gül şarap dolsun kadehimin lalesine
Mor buluttan yere yaseminler düşerken.

Saki, gökler, denizlerce dolgunum;
İçime sığmaz oldu coşkunluğum;
Ak saçlarımla sarhoş ettin beni,
Kış ortasında bahar bulutuyum!

Geçmiş günü beyhude yere yad etme
Bir gelmemiş an için de feryad etme
Geçmiş gelecek masal bütün bunlar hep
Eğlenmene bak ömrünü berbad etme

Bu şarabı dilenci içti, bey oldu gitti.
Bu şarabı tilki içti, aslan kesildi.
Bu şarabı ihtiyar içti, oldu delikanlı.
Delikanli içti, ömrü bi uzadı, bi uzadı, bi uzadı.

Doyacak kadar aşın varsa, Başını sokacak bir damın,
Insanoğluna kulluk etmiyorsan,
Başkasının sırtında değilse geçimin,
Tamam, güneşli günler içindesin.

Bir gün yıkılır saltanatın, yapma güzel;
Fırsat sana el vermiş iken, ver bize el.
Bir ülkeye benzer bu güzellik, sonu yok,
Bir gün çıkar elden; Hadi, lutfetmeye gel!

Tan rüzgarı esmiş, düşmüş gül etekten.
Bülbül güle tutkun, hem öylesi içten.
Kalk, içkini doldur, savrulmada dallar;
Sönmüş göreceksin, gül, bir sabah erken.

Ben, gönlü temiz insana kurban olayım.
Gezsin başım üstünde benim, hoş tutayım.
Ham insanı al karşına, söylet azıcık,
Dön, sonra cehennem ne imiş, gel sorayım.

Bir solukluk canımız var, o da saki, senden.
Gerçi hoşlanmadı halk, gitti ne yapsak, bizden.
Kalan içkim geceden bir yudum ancak, bilirim.
Yaşamından, ama kaç gün geri kalmış; Bilmem.

Düşmüş feleğin çarkına, hep fırlanırız,
Sizler onu esrarlı fenermiş sanınız.
Evren koca fanus ve güneş lambasıdır.
Bizler de biçim, simge, bireyler kalırız

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&